Dag 2; deel 1, maandag 3010 ochtend:
De dag start vroeg met koffie, die door Marga exclusief voor ons vers heeft gezet; gisteren schoof Ron aan voor een opbeurend moment en deelde wij de pot in een poging zijn rugklachten wat te verlichten en het lijkt succesvol overigens onder toevoeging van enige medicatie … hij is gisterenmiddag mee gaan duiken en ’s avonds bij het bezoek aan La Sal Estartit was hij gezeten tussen Eric en Laura weer het haantje. De gekozen locatie La Sal Estartit (https://www.restaurantlasal.com/es/) bleken wij (M+M+J) al eerder te hebben bezocht; de bediening (you know, the man with the scateboard) ontving ons met veel enthousiasme en toonde zich creatief in het opbouwen van een lange tafel voor 10. Geheel spontaan schoven Waldorf and Statler hun zetels centrisch aan, doch Thijs en Sven hadden kennelijk op basis van een eerste ervaring zaterdag een meer strategische opstelling bedacht … beide aan het uiteinde van de tafel, om aldaar meer van hun prikkelende humor te laten gelden en het werkte mede door de nu gespreide input van een uitgelaten groep … ook gisteravond bleef het met dit stelletje nog héél lang gezellig 🥳🤩
Eric bleek, zo vertelde hij tijdens een gesprek met ons eerder op de middag, de mascotte van MaiDiving (Twan) goed te kennen; hij begeleidt de zorgorganisatie van Twan in technisch onderhoud en komt hem tijdens diverse klussen regelmatig tegen … tja en dan volgt er een gezellig babbeltje … daar zijn Twan en Eric wel van. En er zijn paralellen … Eric geeft aan veel afleiding en uitdaging te vinden bij MaiDiving en weet zich opgenomen en professioneel ondersteund; hoe blij zijn wij om hen dat te kunnen bieden 🙏


Bijzonder dan weer hoe werelden elkaar ontmoeten; de wereld, die wij delen, blijkt toch kleiner dan wij denken.
De dag van gisteren werd afgesloten met ‘de avond is nog jong’ en daar heeft de groep (zonder Marga en mij) gretig nog invulling aan gegeven; wellicht is het daarom nog zo rustig vanochtend. Om ~09.15 uur verzamelen wij ons voor Unisub en lopen naar de haven; daar aangekomen aan boord voor de ochtendduik en de kapitein laat mij weten, dat de locatie Negre del Falaguer het doel zal zijn, doch ik blijk hem achteraf niet op z’n blauwe ogen te kunnen geloven; de koers wordt onderweg verlegd naar Arcs del Dui … een luwe duiklocatie waar ook veel te zien is. De reden voor deze koerswijziging werd mij niet duidelijk … helder is wel, dat iedereen ontspannen heeft kunnen duiken én zowaar Ron vestigt opnieuw een persoonlijk record … duiknummer 1200 (driewerf chapeau 🤠🙌 ) … maar hij stapt niet alleen met dit feit aan wal doch ook met het bericht, dat MY Emperor Echo in de Rode Zee op een rif is gelopen en gezonken (het schip waarmee wij de vorige MaiDiveHoliday in Egypte hebben gedoken) … beide nu helaas geschiedenis😢.

Dag 2; deel 2, maandag 3010 middag:
Na de lunch, waarbij de jonge honden zich hebben gestort op zelfgemaakte pannenkoeken, fabrikaat dieptebom die zelfs Hendrik met smaak verzwelgt, ontstaat enige verwarring … hoe laat is het nu verzamelen bij de boot (?!?🧐); Laura corrigeert de mismelding … 14:00 uur in de haven en 14:30 uur afvaart. De duikersgroep wordt iets kleiner, omdat Ron meldt wegens tamelijke misselijkheid niet mee te gaan … is hier een verband te leggen met de lúnch (disclaimer van Laura; dit komt niet door haar pannenkoeken).

Met een prachtig uitzicht op de haven komen de duikers terug van een boottocht naar de Medes Eilanden, alwaar de locatie L’Embarcador del Frances werd bezochteen fantastische duikstek; de bootbriefing maakt de locatie van de boot, de duikmogelijkheden en diepten zichtbaar. Er is veel onderwaterleven gespot als murenes, zeebaarzen, barracuda’s en een zeehaas (!), dit vastgelegd uit de eerste berichten, doch beeldmateriaal zal nog wel veel extra moois zichtbaar maken. Een meer dan warme afronding van de middag, waarna wij ons voorbereiden op de avond … the pancake-eaters zijn nog redelijk afgevuld en doen het met een luchtig stokbroodje; the diehards gaan opnieuw een Spaans etablissement beproeven om dag 2 tot een passende afronding te brengen.


Onze razende reporter Jeroen doet in deze blog verslag van de duikreis naar L’Estartit. Dit doet hij door een samenvatting te schrijven van onze avonturen met behulp van zijn unieke manier van observeren. Veel leesplezier! 

Dag 0; deel 1, donderdag 19-10:
Het is toch altijd weer héél bijzonder hoe MaiDiving in staat is om voor een relatief korte duiktrip tot een illustere groepssamenstelling te komen; voor de najaarsvakantie naar Estartit hebben zich naast Laura gemeld, Marco 1 (als instructeur ook steeds in voor leuke uitdagingen), Marco 2 (aankomend Divemaster, daarna door voor instructeur en reeds meer dan bekend op de Spaanse locatie), Hendrik (fanatiek MaiDiver van het eerste uur en ook Divemaster in opleiding), Ron (instructeur; wie kent hem niet en minstens net zo fanatiek, vooral in het ‘duiken’), Jeroen en Marga (de nestor & co van MaiDiving met de remark dat Jeroen dit keer niet alleen mocht), Eric (senior MaiDiver en óp om vooral veel ontspannen ervaring te scoren) en last but not least Sven en Thijs (twee enthousiaste jonge honden met als doel het AOWD-brevet én de ploeg van enige pit te voorzien; Sven aanvliegend fysiotherapeut en Thijs bekwaam timmerman). Op deze dinsdagavond sprokkelde Laura eenieder bij elkaar; inzet om 18:30 uur een laatste briefing te geven. Voor de lezer zijn ter herinnering de voorwaarden voor een goede briefing:
• Iedereen is aanwezig en vol aandacht; Hendrik mist het startmoment … dat is dan weer jammer en de andere groepsleden raken danig afgeleid door elkaar en de koffie met cake, nog meer jammer.
• Iedereen heeft zich voorbereid; dit blijkt toch nét niet het geval … héél jammer ook.
• De instructeur heeft het woord en wordt niet onderbroken; omdat Laura ook nog een tweetal cursisten in het Divecenter moet begeleiden, mislukt ook dit aspect en voelt Marco 1 zich vrij om vast wat aan te vullen.
De aanvangssfeer is er niet minder om en met enige hindernissen kan de informatieavond zinvol worden afgesloten en eenieder zich gaan voorbereiden (toch weer in de dagen erna via WhatsApp-berichten van té kleine koffers dan wel té grote hoeveelheden in te verplaatsen materiaal … zucht 😮‍💨)

Dag 0; deel 2, donderdag 2610:
In het streven zoveel mogelijk reisindrukken op te doen en voorts tijdig op de plaats van bestemming aan te komen en daar de hostess (let op; dit kent vooral een vrouwelijke invulling) uit te hangen voor de groepsgenoten, hebben Marga en Jeroen besloten om de reis per auto te realiseren. Het opdoen van reisindrukken is uiteraard in eerste instantie ter lediging van eigen culturele lusten (meervoudig uitlegbaar), doch deze ook (ter lering ende vermaeck) te delen; vanuit een nevelig Albrandswaard ontsluiten wij een ook nog mistig Antwerpen (voor de liefhebbers onder ons te bezoeken fantastisch onderkomen van het Havenbedrijf via deze link) en dito Bruxelles, om aansluitend aan te koersen op een mentale verlichting in Reims (dé champagnestad bij uitstek, doch ook het historisch koningscentrum van Frankrijk). Na de passage van everzwijnen, harde kazen, prachtige wijnen en truffels volgt Troyes, Colombey (dit ter herinnering aan Generaal Charles de Gaulle) en komen wij uiteindelijk aan in Dijon. Het hart van de Bourgogne alwaar wij genieten van een eenvoudige B&B en lokale mosterd. Vrijdagochtend op pad om een doodvervelende autoroute te volgen richting Lyon, waar in euforie een glimp van Musee des Confluences op het netvlies wordt gebrand … zeer imposant. De onmogelijkheid om vanwege een strak reisschema richting Montpellier alhier te stoppen voelt dramatisch aan. Enfin, wij bereiken ons tweede reisdoel en betrekken onze kamer in een modern ontwikkeld B&B (strak design met oog voor detail), om vervolgens met het OV op avontuur te gaan en op aanraden van beide eigenaren bij restaurant Rosmarie  neer te strijken en ons te laven aan Franse heerlijkheden; in de Languedoc is het goed toeven en belééf je Franse leven.
Zaterdagochtend, na een petit dejeuner complet, uitgerust en voldaan richting Spaanse grens; wij rijden Estartit in een stralende middag binnen en melden ons omstreeks 14:00 uur bij de duikschool … héérlijk om er weer te zijn!!

Dag 0; deel 3, zaterdag 2810:
Eigenlijk is dit deel in vergelijking met deel 2 ronduit ennuyeux (boring) te noemen; vroeg in de auto richting AMS alwaar de resterende groep (Laura, Marco 1, Marco 2, Eric, Ron, Hendrik, Swen en Thijs) elkaar bij de incheck treffen. Wat volgt is subiet instappen (Vueling Airbus A320), zitten, misschien wat koffie en anders een hazenslaapje, aankomen op BCN (Barcelona), instappen in huurauto’s en richting Estartit, dat in een spartaans tempo wordt bereikt omstreeks 16:00 uur. En dan … dán volgt een warme, hartelijke ontvangst door de hostess en haar man met een vrolijke begeleiding naar de appartementen en het terras van O’Malleys … waar het nog lang gezellig werd. Voor een aantal speelt de reis en de opwinding elkaar weer te treffen als ook het vooruitzicht van de vakantie een doorslaggevende rol … om ~21:30 uur sluiten de luiken!

Dag 1, zondag 2910:
De kamers zijn verdeeld en wij zijn (rekening houdend met de reductie van 1 uur in de Europese tijdzone) vroeg op. Veel zicht op wat de anderen uitspoken hebben wij niet, maar het bericht dat Ron ook ouderdoms-verschijnselen vertoond bereikt ons wel en doet besluiten om het ontbijt (met verse koffie) te delen; hij daagt de groep uit om te raden waar hij last van heeft en natuurlijk lukt dat niemand behalve hijzelf.
Een eerder bezoek aan de boulanger (gelegen onder het appartement) wordt een onverwachts emotioneel moment … de eigenaresse herkent mij van de voorjaarsvakantie en wij hebben onder de aankoop van een paar heerlijk verse lekkernijen even een aangenaam contact. De ochtend vult zich met ontspannen momenten; verkenning van winkelstraatjes, wandeling op de boulevard … dat soort activiteiten.
Om 14:00 uur komt de groep in het Unisub Divecenter bij elkaar en stelt de duikkratten samen; na controle van formaliteiten en na het inladen van duikmateriaal in de bus volgt vertrek naar de boot (lopend ~7 minuten), daar alles aan boord en setjes opgebouwd … klaar voor afvaart om 15:00 uur stipt; iedereen heeft er (zei het met enige gezonde spanning) zin in.
De boot gaat voor de checkdive richting Punta Salines (L’Estartit, Massís del Montgrí – Punta Salines – YouTube, waar voor eenieder een heerlijke duik wordt gemaakt; met name Eric is euforisch en super trots … terecht, want na het behalen van zijn OWD-brevet is dit de eerste échte vrije duik en dan nog wel vanaf een boot. Ook de andere duikers komen enthousiast terug … de eerste duik zit erop en de avond is jong!

Ken jij onze DMIO’s al? 😎
PADI Divemasters In Opleiding volgen hier niet zomaar een cursus. Om de rol van recreatief duiker naar professional echt eigen te maken, lopen zij stage in het divecenter tijdens cursussen. Dit is vrijwillig en wordt aangeboden naast het curriculum, niet als vereiste. Door meer de diepte in te gaan (😉) naast de lesstof, komen zij compleet voorbereid uit de opleiding en zijn ze klaar een assisterende rol aan te nemen. Dit doen ze met plezier en passie en dat verdient een spotlight!

Randy volgde bij MaiDiving een proefduik voor een vakantie op Bonaire. Wat hem aansprak was de stilte onder water. In zijn hoofd staan zijn gedachten nooit stil, het water brengt hem zijn rust. Na de Discover Scuba Diving wilde hij graag zijn PADI Open Water behalen op Bonaire, waarop Vincent zei: ”Je kunt beter je brevet in Nederland halen. Als je hier kunt duiken, kan je overal duiken.”
Sindsdien is Randy niet meer weg te denken uit de duikersgroep en helpt regelmatig in de winkel. ”Zien dat mensen stappen vooruit maken vind ik echt geweldig. Iemand die met een paar tips al een hele verbetering laat zien in het uittrimmen bijvoorbeeld, vind ik bijzonder. Buiten dat help ik graag in het divecenter met de zomerdrukte. Je maakt jezelf echt nuttig en wordt enorm gewaardeerd in deze groep.”