Onze razende reporter Jeroen doet in deze blog verslag van de duikreis naar L’Estartit. Dit doet hij door een samenvatting te schrijven van onze avonturen met behulp van zijn unieke manier van observeren. Veel leesplezier!
Dag 0; deel 1, donderdag 19-10:
Het is toch altijd weer héél bijzonder hoe MaiDiving in staat is om voor een relatief korte duiktrip tot een illustere groepssamenstelling te komen; voor de najaarsvakantie naar Estartit hebben zich naast Laura gemeld, Marco 1 (als instructeur ook steeds in voor leuke uitdagingen), Marco 2 (aankomend Divemaster, daarna door voor instructeur en reeds meer dan bekend op de Spaanse locatie), Hendrik (fanatiek MaiDiver van het eerste uur en ook Divemaster in opleiding), Ron (instructeur; wie kent hem niet en minstens net zo fanatiek, vooral in het ‘duiken’), Jeroen en Marga (de nestor & co van MaiDiving met de remark dat Jeroen dit keer niet alleen mocht), Eric (senior MaiDiver en óp om vooral veel ontspannen ervaring te scoren) en last but not least Sven en Thijs (twee enthousiaste jonge honden met als doel het AOWD-brevet én de ploeg van enige pit te voorzien; Sven aanvliegend fysiotherapeut en Thijs bekwaam timmerman). Op deze dinsdagavond sprokkelde Laura eenieder bij elkaar; inzet om 18:30 uur een laatste briefing te geven. Voor de lezer zijn ter herinnering de voorwaarden voor een goede briefing:
• Iedereen is aanwezig en vol aandacht; Hendrik mist het startmoment … dat is dan weer jammer en de andere groepsleden raken danig afgeleid door elkaar en de koffie met cake, nog meer jammer.
• Iedereen heeft zich voorbereid; dit blijkt toch nét niet het geval … héél jammer ook.
• De instructeur heeft het woord en wordt niet onderbroken; omdat Laura ook nog een tweetal cursisten in het Divecenter moet begeleiden, mislukt ook dit aspect en voelt Marco 1 zich vrij om vast wat aan te vullen.
De aanvangssfeer is er niet minder om en met enige hindernissen kan de informatieavond zinvol worden afgesloten en eenieder zich gaan voorbereiden (toch weer in de dagen erna via WhatsApp-berichten van té kleine koffers dan wel té grote hoeveelheden in te verplaatsen materiaal … zucht 😮💨)
Dag 0; deel 2, donderdag 2610:
In het streven zoveel mogelijk reisindrukken op te doen en voorts tijdig op de plaats van bestemming aan te komen en daar de hostess (let op; dit kent vooral een vrouwelijke invulling) uit te hangen voor de groepsgenoten, hebben Marga en Jeroen besloten om de reis per auto te realiseren. Het opdoen van reisindrukken is uiteraard in eerste instantie ter lediging van eigen culturele lusten (meervoudig uitlegbaar), doch deze ook (ter lering ende vermaeck) te delen; vanuit een nevelig Albrandswaard ontsluiten wij een ook nog mistig Antwerpen (voor de liefhebbers onder ons te bezoeken fantastisch onderkomen van het Havenbedrijf via deze link) en dito Bruxelles, om aansluitend aan te koersen op een mentale verlichting in Reims (dé champagnestad bij uitstek, doch ook het historisch koningscentrum van Frankrijk). Na de passage van everzwijnen, harde kazen, prachtige wijnen en truffels volgt Troyes, Colombey (dit ter herinnering aan Generaal Charles de Gaulle) en komen wij uiteindelijk aan in Dijon. Het hart van de Bourgogne alwaar wij genieten van een eenvoudige B&B en lokale mosterd. Vrijdagochtend op pad om een doodvervelende autoroute te volgen richting Lyon, waar in euforie een glimp van Musee des Confluences op het netvlies wordt gebrand … zeer imposant. De onmogelijkheid om vanwege een strak reisschema richting Montpellier alhier te stoppen voelt dramatisch aan. Enfin, wij bereiken ons tweede reisdoel en betrekken onze kamer in een modern ontwikkeld B&B (strak design met oog voor detail), om vervolgens met het OV op avontuur te gaan en op aanraden van beide eigenaren bij restaurant Rosmarie neer te strijken en ons te laven aan Franse heerlijkheden; in de Languedoc is het goed toeven en belééf je Franse leven.
Zaterdagochtend, na een petit dejeuner complet, uitgerust en voldaan richting Spaanse grens; wij rijden Estartit in een stralende middag binnen en melden ons omstreeks 14:00 uur bij de duikschool … héérlijk om er weer te zijn!!
Dag 0; deel 3, zaterdag 2810:
Eigenlijk is dit deel in vergelijking met deel 2 ronduit ennuyeux (boring) te noemen; vroeg in de auto richting AMS alwaar de resterende groep (Laura, Marco 1, Marco 2, Eric, Ron, Hendrik, Swen en Thijs) elkaar bij de incheck treffen. Wat volgt is subiet instappen (Vueling Airbus A320), zitten, misschien wat koffie en anders een hazenslaapje, aankomen op BCN (Barcelona), instappen in huurauto’s en richting Estartit, dat in een spartaans tempo wordt bereikt omstreeks 16:00 uur. En dan … dán volgt een warme, hartelijke ontvangst door de hostess en haar man met een vrolijke begeleiding naar de appartementen en het terras van O’Malleys … waar het nog lang gezellig werd. Voor een aantal speelt de reis en de opwinding elkaar weer te treffen als ook het vooruitzicht van de vakantie een doorslaggevende rol … om ~21:30 uur sluiten de luiken!
Dag 1, zondag 2910:
De kamers zijn verdeeld en wij zijn (rekening houdend met de reductie van 1 uur in de Europese tijdzone) vroeg op. Veel zicht op wat de anderen uitspoken hebben wij niet, maar het bericht dat Ron ook ouderdoms-verschijnselen vertoond bereikt ons wel en doet besluiten om het ontbijt (met verse koffie) te delen; hij daagt de groep uit om te raden waar hij last van heeft en natuurlijk lukt dat niemand behalve hijzelf.
Een eerder bezoek aan de boulanger (gelegen onder het appartement) wordt een onverwachts emotioneel moment … de eigenaresse herkent mij van de voorjaarsvakantie en wij hebben onder de aankoop van een paar heerlijk verse lekkernijen even een aangenaam contact. De ochtend vult zich met ontspannen momenten; verkenning van winkelstraatjes, wandeling op de boulevard … dat soort activiteiten.
Om 14:00 uur komt de groep in het Unisub Divecenter bij elkaar en stelt de duikkratten samen; na controle van formaliteiten en na het inladen van duikmateriaal in de bus volgt vertrek naar de boot (lopend ~7 minuten), daar alles aan boord en setjes opgebouwd … klaar voor afvaart om 15:00 uur stipt; iedereen heeft er (zei het met enige gezonde spanning) zin in.
De boot gaat voor de checkdive richting Punta Salines (L’Estartit, Massís del Montgrí – Punta Salines – YouTube, waar voor eenieder een heerlijke duik wordt gemaakt; met name Eric is euforisch en super trots … terecht, want na het behalen van zijn OWD-brevet is dit de eerste échte vrije duik en dan nog wel vanaf een boot. Ook de andere duikers komen enthousiast terug … de eerste duik zit erop en de avond is jong!
